Herdenken

Het is vandaag precies vijf jaar geleden dat de verwoestende aardbeving heeft plaatsgevonden op ons Haïti. Met een dag van nationale rouw op het eiland herdenken zij vandaag de ramp. In Nederland herdachten wij gisterenavond al de slachtoffers en overlevenden. 

Georganiseerd door de Haïtiaanse Vereniging in Nederland in de Geertekerk in Utrecht was er een gedenkwaardig programma. We denken aan de vele slachtoffers, nabestaanden en overlevenden op en van Haïti.

Haïtiaanse koor in de Geertekerk in Utrecht

Haïtiaanse koor in de Geertekerk in Utrecht

Naast het prachtige Haïtiaanse koor dat diverse liederen zong waaronder het Haïtiaanse volkslied, zijn er mooie verhalen verteld door de burgemeester van Utrecht, dhr. Van Zanen, Farah Karimi (SHO), Marcel Catsburg (Haitiinfo.nl), ikzelf en mijn vader Peter Stam met zijn gedicht getiteld:

“Gaan waar geen weg is

5 jaar terug
een moment in de tijd
een land over zee
ver van ons bed
voor velen na aan het hart

Een volk van slaven
koloniaal verleden
vreemde overheersing
mensen nergens thuis
ontworteld
met harde hand geslagen
door politiek spel
en economisch belang

En toch….
van binnenuit
geroepen tot opstand en verzet
de vrijheid omhelzend, onafhankelijk volk
helden tegen wil en dank
men laat zich niet langer knechten
In de wereld de eerste zwarte republiek
vrijheidsstrijders,
trotse mensen

Die middag, 5 jaar geleden om 7 voor 5
aardplaten schoven ineen
de aarde beefde, schokte
verdwijnende grond onder de voeten
een ondeelbaar ogenblik
gegrift in herinnering.

Nietsvermoedende mensen
bezige vaders en moeders
spelende kinderen
hun leven viel stil
verwoest landschap
spoor van totale vernietiging
dood en verderf
gemis en vervreemding
sprakeloos verdriet
onuitwisbare littekens

Het vervolg is bekend
wij kennen de verhalen van horen zeggen
sommigen van dichtbij
de gevolgen daar zijn nog steeds voelbaar
families van elkaar gescheiden
gezinnen uit elkaar gerukt
kinderen zonder ouders
ouders zonder kinderen
puinhoop van bestaan
leven in een sloppenwijk
mensen zonder vangnet
moesten en moeten overleven
in een genadeloze tijd.

Wat betekent ons gedenken?
Een minuut stilte om wat anderen overkwam…
Veelzeggende stilte…
in gedachten terugkijken
gedateerde beelden
kunnen wij werkelijk delen in hun diepste pijn?
de verscheurdheid helen
het leed verzachten, lijkt onbestaanbaar…

Haïti, land van onzichtbare helden
vechters, knokkers,
levend vanuit een oerkracht
die richting toekomst wijst

Wij gedenken
Zij overleven
van vroeger naar later
zij gaan waar geen weg is…”

Peter Stam, januari 2015
http://www.afscheidsbegeleiding.com